E é quando paro para pensar ou quando simplesmente fico sem saber o que fazer que tudo me preenche os pensamentos . Reavivo o que fui , vivo o que sou e imagino o que serei . Deixo o meu coração responder as duvidas que tenho do que sinto , deixo a minha cabeça pensar se vale a pena ou não lutar e deixo o meu corpo expressar aquilo que vai cá dentro , tento descreve-lo com palavras e elas se prendem , como estão presos os meus sentimentos , quando saem , saem confusas porque simplesmente eu estou confusa , sem saber o que sinto . Fico sem reagir enquanto penso nisto , porque é isto que me faz pensar mais , não sei se luto por ti , se é a ti que eu amo e se é contigo que eu vejo o meu futuro . Não sei se tu , tu és quem eu pensei que fosses , não sei ao certo o que tu és e o que significas para mim , nao tenho pensado muito nisso mas quando o faço as lágrimas caem por sentir que te perdi , por sentir na minha pele a ausência do teu toque , por sentir no meu coração o aperto de não te ter e na minha barriga as borboletas de pensar em ti . Paro para pensar no que foste no que poderias ter sido , no que és , no que um dia serás e no que nunca chegaras a ser. E quando paro para pensar , para pensar no amor que existe e que pensei ter desaparecido dou com ele mais forte do que nunca , e a saudade vem a dobrar acompanhada desse tao distante e ao mesmo tempo tao presente amor . Aquele que me enche de duvidas e me faz ficar sem reação quando o que mais quero é lutar por ele mesmo sabendo que nada será como eu imagino .

Sem comentários:
Enviar um comentário